Center for Security Research Колумни Колумна на м-р Александар Трајковски – „Анализа на карактеристиките на левичарскиот и десничарскиот тероризам“

Колумна на м-р Александар Трајковски – „Анализа на карактеристиките на левичарскиот и десничарскиот тероризам“

м-р Александар Трајковски

Несомнено е дека идеологиите, како такви, отсекогаш имале енормно и пресудно влијание во историјата на човекот. Како резултат на тоа, истите директно и/или индиректно ги предопределуваат конструктивните или деструктивните акции кои (ќе) ги презема човекот. Со други зборови, идеологиите претставуваат моќна и клучна алатка! Алатка која има огромен потенцијал да влијае како стимулациски механизам, односно да го придвижува и определува правецот на движење на човештвото и неговите креации (државите, монархиите, кнежевствата, покраините итн.).Меѓутоа,во контекст на ова, идеологиите со нивното влијание не ги одминаа дури ни на терористичките организации и терористите-поединци, па дури ни на суверените државни актери кои јавно и/или прикриено го поддржуваат, спонзорираат или, пак, имплементираат тероризмот на домашен терен и/или во меѓународни рамки.

            Левичарскиот тероризам (ултралевичарскиот, квазиреволуционерниот, „црвениот“ тероризам) својот голем подем го доживува во седумдесеттите години на 20 век, а во почетокот на 21 век тој е речиси минато. Идеологијата на левичарските терористи е под силно влијание на марксизмот и на други социјалистички и комунистички мисли. Па според тоа, тој во литературата може да се препознае и под термините:„марксистичко-ленинистички“, „револуционерен“ тероризамитн. Како еден од факторите на борбено загрозување, тој не може реално да ја загрози безбедноста на една држава на генерален план, но може да и создаде големи проблеми, да загрози бројни човечки животи и уништи значајни материјални добра. Левичарските терористи настојуваат да целат на згради и владини структури, кои го претставуваат капитализмот, или да изведуваат атентати на претседатели на влади и капиталисти. Најчесто со една и единствена намера, а тоа е насилна смена на постоечките (главно „капиталистичките“) демократии и политики во државите со етаблирање на „нови влади“ кои ќе владеат, односно функционираат исклучиво на социјалистичка, комунистичка, марксистичка, марксистичко-ленинистичка, маоистичка, пролетеријатска,работничка (народна)или друг облик на истородна основа, или, пак, ќе претставуваат еден своевиден микс (од сите или дел) од претходно споменатите, а во коишто главен акцент, пред се, ќе биде ставен на пролетеријатите и/или на работничките класи.Современиот квазиреволуционерен тероризам има потреба идеолошки да се базира и на анархизмот, најчесто заради проценката дека револуцијата во Западна Европа невозможно е да се изведе според марксистичките „обрасци“, а тоа го потврдува крахот на социјализмот во светот. Сосема е разбирливо дека анархизмот заради стратегиите на директните акции им одговарал на сите левичарски групи и организации во Западна Европа кои, зарадиволунтаризмот и нетрпеливоста, се определувале за патеките на индивидуално политичко насилство, без обврската да се потпираат на масите, како и патеките кои треба да доведат до општествена револуција.

            Спротивно, пак, од левичарскиот, десничарскиот тероризам има сосема поинакви карактеристики по коишто тој е препознатлив. Десничарскиот тероризам скоро секогаш е во спрега со некои од конзервативните држави и претставува вентил за придушените фашистички страсти. Доминантни идеологии и уверувања за овој тип на десничарски екстремисти се: антикомунизмот, (нео)фашизмот, (нео)нацизмот, расизмот, сексизмот, етноцентризмот, антисемитизмот и др. Што се однесува, пак, до фобиите, најчесто застапени се следните:ксенофобијата, албофобијата (страв од белци) или негрофобијата(страв од црнци), религиската нетолеранција, нетрпеливост и нерасположение изразувани спрема спротивните религии (изразувани, како на пример, како христијанофобија, исламофобија, јудеофобија и преостанатите облици на вакви фобии кои егзистираат помеѓу нив) итн. Кај нив може да се забележи, не само изразување на нерасположение воопшто спрема доселеничките (имигрантските) групи и населенија, туку и незадоволство во однос на „либералните“ имигрантски политики кои ги водат нивните матични земји.Суштествена особиназа ваквиот калибар на ултрадесничарски екстремисти е и супериорноста (претежно националната, религиската, расната, културната и др.) во однос на другите. Но, исто така, имаат тенденција и на маргинализација и обезвреднување на „останатите“ кои не се од нивните редови, особено оние кои делат спротивни гледишта, ставови и уверувања и/или се со спротивна национална, етничка, религиска, расна, сексуална и/или друг облик на припадност. Додека, пак, себеси (како што е претходно споменато) не само штосе самопрокламираат како супериорни и правични во однос на преостанатите, туку и се длабоко убедени дека се (зачекорени) на вистинскиот пат и дека нивните терористички акции се оправдани и ги изведуваат за многу повозвишени цели.Кај поголемиот дел од нив може да се забележи и присуството на носталгија, особено ако се изгубени или, пак, се со тенденција на нагло или етапно, изумирање или изобличување на традиционалните вредности и обичаи, култура и/или религиски практики (главно во нивите матични земји, но и во земјите во кои тие се доселеници и играат доминантна малцинска улога). Поради тоа, тие тежнеат, преку преземање на работите во свои раце, да ги повратат на истите (по можност и да ги наметнат на другите), па дури и да ги постават на многу повисоко ниво за да можат да бидат зачувани и многу подобро негувани. Воедно, суштествен елемент за овие екстремисти е и фактот дека целат кон формирање на „чисти средини“, кои ќе бидат образувани од групи, односно населенија кои ќе негуваат една иста националност, етникум, религија, раса, култура, обичаи и вредности и сл.

Продолжува

Related Post

Aктите на терор – тест за националната безбедност на ФранцијаAктите на терор – тест за националната безбедност на Франција

Игор Николоски

Деновиве сме сведоци на уште еден чин на терор извршен врз цивилното население во Европа. Франција уште еднаш се соочува со грдото лице на тероризмот, кое секој нареден пат сее се поголем страв и влева несигурност во индивидуата, како креатор на современото општество.

Тероризмот е асиметрична  безбедносна појава која од ден на ден  покажува дека неговиот дијапазон на делување е со размер поголем од размислите и превентивното делување на безбедносните служби. Судирот на аномијата на правила на Емил Диркем пресликана преку призмата на безбедностите системи во корелација со тероризмот, ја дава моменталната слика на одговорот кој го пласирааат државните  безбедносни апарати. Како по клуч со синтагмата дека “….Историјата се повторува….“, теророт се користел уште од многу одамна во човечката историја. Соградењето на големите империи преку разни акти на насилство, ликвидации се со цел да се држи во послушност и постојан страв целокупното население.

(more…)

Анализа на Раби Седрак: Неуспехот на турската надворешна политика ја ослабна нејзината позиција во Европа и особено на БалканотАнализа на Раби Седрак: Неуспехот на турската надворешна политика ја ослабна нејзината позиција во Европа и особено на Балканот

Турската влада ги исцрпи сите алатки на нејзината надворешна политика и ја продлабочи зависноста на земјата од западните сили. Турција не беше во можност да ја искористи глобалната трансформација, која најавува постоење на различни нови играчи. Наместо тоа, таа стана, економски и стратешки позависна од Западот, а особено од САД.

Турција периодов ја изгуби својата шанса за стратешка автономија, а исто така ја изгуби можноста за поголемо влијание и наметнување на своето гледиште во регионот. Турција доживеа противречности во нејзината надворешна политика, за прв пат во нејзината историја, особено во последните десет години. Партијата за правда и развој му претстави на светот контрадикторна слика за нејзината најавена надворешна политика. Ги изгуби пријателите кои ја обвинија за тиранија и експанзија, се дистанцираше самата од сојузниците и соочена со соседите, Турција стана дел од скоро сите кризи на Блискиот исток.

(more…)

Анализа на Раби Седрак: Како проширувањето на ИСИС во Африка ја поткопува безбедноста на ЕвропаАнализа на Раби Седрак: Како проширувањето на ИСИС во Африка ја поткопува безбедноста на Европа

Раби Седрак

Очигледно е дека западните приоди за борба против тероризмот се покажаа како неефикасни, бидејќи тие се фокусираа на безбедноста и војската а не на иницијативи на мир и одржлив развој. По многу години војни на присилување, бомбардирања и специјални операции предводени од САД во Авганистан, Ирак и Сирија, САД објави повлекување на своите сили назад во САД, без никакви индикации или намери да пренесат некои од нив во Африка. Франција, која е главната западна моќ во регионот на Африка “Сахел” од 2013 година, беше разочарана од многу загуби, особено од загубата на француската јавна поддршка за воените операции на африканското копно. Претседателот Емануел Макрон ги објави плановите за повлекување на повеќе од 5.000 војници од Мали, велејќи: „Време е да го преструктуираме француското воено присуство во регионот“.

(more…)